Soep eten met je oor! Hoe geef je verhalen door?

Vroeger kon niemand lezen of schrijven. Mensen vertelden elkaar verhalen.          

Dr. Letter en dr. Knetter gaan samen met de groep onderzoeken hoe deze verhalen en die onzichtbare, gesproken woorden in boeken terecht zijn gekomen.

Hoe kun je dat beter doen dan het zelf mee te maken?

Eerste werkles: het verhaal

De les begint met een gezamenlijk experiment: kun je soep eten met je oor?

Na deze wonderlijke inleiding gaan de kinderen een zelf gefantaseerd verhaal in woorden vangen. Samen kiezen we een onderwerp.

Dr. Knetter stelt de kinderen om de beurt een vraag en het antwoord bepaalt hoe het verhaal verder gaat. Zo levert ieder kind een eigen bouwsteentje voor het verhaal dat groeit en groeit. Soms maken we daar een beweging bij, een geluid of trekken we een heel speciaal gezicht. Ten slotte komt er een compleet verhaal tevoorschijn met een kop en een staart.

Tweede werkles: het boek

Dr. Letter en dr. Knetter komen de klas binnen met een groot boek.

Daar staat het verhaal, nu in woorden geschreven. Maar de plaatjes ontbreken nog.

De leerkracht leest steeds een bladzijde uit het boek voor en iedereen maakt daar een eigen tekening bij. Als het verhaal uit is krijgt de leerkracht van dr. Letter drie vragen om samen met de kinderen over de gebeurtenissen in het verhaal te filosoferen. In de tussentijd plakken de dokters alle tekeningen op de bijbehorende bladzijde in het boek.

Het boek is nu echt een kunstwerk geworden dat plechtig overhandigd wordt aan de klas.

Voor wie: groep 1 en 2 van het basisonderwijs.

Tijdsduur: twee werkbezoeken van een uur, met een tussentijd van minimaal een week.

Maximaal aantal kinderen per groep: 25

Kosten: €600 voor twee aansluitende werklessen. (exclusief reiskosten)

Een punt van aandacht:

Het zijn de kinderen zelf die het thema kiezen en bepalen hoe hun verhaal verder loopt.

In feite is dit de kern van van deze werklessen:

de kinderen leren -ongehinderd door een verwachting- vorm geven aan wat er in hen opkomt. Het accent ligt op ervaren en voelen hoe een verhaallijn ontstaat.

Werken zonder een opgelegd thema versterkt dit belangrijke en spannende proces.